Curriculum Vitae

De kortste dag van het jaar ligt achter ons, vanaf vandaag zetten we iedere dag weer een stap richting de zomertijd. En ondanks dat de winter nu pas gaat starten, merk ik dat ik mijn aandacht al richt op het komende voorjaar. Toch leent deze periode zich bij uitstek tot het reflecteren op dat wat is geweest. Vanuit mijn professie ben ik veel in de weer met het leven en de loopbaan van de ander. Ik zie patronen en verwonder mij op momenten over de keuzes die zichtbaar zijn op het curriculum vitae. Onze levensloop tekent zich direct af op datgene wat je deelt met de werkgever. Wat laat je zien?

Vergelijken met een ijsberg

Ons totale zijn kunnen we vergelijken met een ijsberg. We hebben een deel wat boven water zichtbaar is en een deel, een veel groter en bepalender deel, onder water. Wat onder water zit, bepaalt ons doen en laten. Daar zit onze drijfveer voor ons gedrag. Het curriculum vitae toont niets anders dan de omgeving waar wij ons gedrag delen en welke vaardigheden we daarvoor inzetten. Persoonlijk ben ik vooral nieuwsgierig naar het deel wat niet direct zichtbaar is soms nog verborgen zit. Wat maakt nu, dat je bepaalde studies en cursussen bent gaan volgen en vervolgens wel of niet hebt afgerond? Zit daar een unieke drijfveer voor jou? En ben jij je daarvan bewust? Wat is je missie, wat kun je mij vertellen over je identiteit? Het antwoord op deze vragen bepaalt in welke mate jouw levensloop op koers is en blijft, of dat je tijdens je wandeling steeds op hetzelfde kruispunt komt.

Kruispunt

Ik heb aan den lijve mogen ondervinden wat mijn gedrag, het topje van mijn ijsberg, zegt over mijn identiteit. Tot enkele jaren geleden, wandelde ik vrij en zorgeloos door het bos, zonder enig idee van mijn einddoel en potentieel. Iedere kans die voorbij kwam en mijn ego streelde, pakte ik met twee handen aan, ik sloeg kriskras links- en rechtsaf. Zo hopte ik van kans naar kans, zonder gericht te zijn op mijn drijfveren en mijn missie in dit leven. Het werk was vermakelijk en ging mij goed af. Ik had er plezier in en er tekende zich af wat er miste: zingeving. Dankzij het volgen van mijn innerlijke kompas en een stevig coachtraject weet ik wat mijn missie is. Iedere kans betekent nu een keuzemoment en ik stel mijzelf de volgende vraag: past dit in mijn missie en draagt het bij aan het behalen van mijn doelen? Is het antwoord nee, dan voel ik mij vrij om de kans aan mij voorbij te laten gaan. Is het antwoord ja, dan voel ik tot in mijn vezels dat deze kans niet voor niets op mijn pad komt. Op deze manier is mijn pas steviger geworden en gebruik ik mijn kompas bij ieder kruispunt.

Dat wat je aandacht geeft …

Dat wat je aandacht geeft, groeit. Het vraagt aandacht om je potentieel te ont-dekken en koers te zetten naar je punt op de horizon. Kijk eens naar je levensloop, jouw curriculum vitae en stel jezelf de vraag: wat laat ik zien? Voel je dat jouw topje van de ijsberg je drijfveren laat zien, ga dan met vertrouwen en plezier verder op je ingeslagen weg. Zo niet, gebruik dan deze tijd van het jaar, met vrije dagen en ruimte voor bezinning, om zicht te krijgen op je eigen missie. Wil je een mooie en gerichte wandeling maken en kun je begeleiding gebruiken? Mijn deur staat altijd open!